NO4MAD | architectuur
NO4MAD | architectuur neemt het werk van de mythologische architect en homo universalis Daedalus als inspiratie ;
de kooi waarin koning Minos’ vrouw, Pasiphaé, bevrucht kon worden door een witte stier, het labyrint te Knossos en de geknutselde vleugels waarmee hij en zijn zoon Icarus konden vluchten. Het duidt de grensoverschrijdende taken en betrokkenheid die architectuur moet koesteren en genereren.
NO4MAD focust hoofdzakelijk op sociaal en/of maatschappelijk relevante projecten in stedelijke context en wil het voor de hand liggende, – het formele en representatieve -, bevragen. Het wil de oude gestalten van het samen wonen in brede culturele zin opnieuw interpreteren en in hun essentie en eenvoud een plaats geven. Grenzen en facades, opgeroepen door een defensieve reflex, de deuren en sloten tussen de functionele kamers van het ‘Poppenhuis’*, laten vervagen.
NO4MAD wil integrale ruimtes creëren, met drempelzone’s en tijd voor small talk, met aandacht voor individu en identiteit, voor verhaal en geschiedenis, rust en beweging.
NO4MAD zet in op Arte Povera en wil niet bevestigen wat gevestigd is. Zij doet dat met een beperkt aantal realisaties, met installaties en performances die kritisch en poëtisch tot de verbeelding willen spreken, met deelnames aan wedstrijden waarvan de projecten, hun site en programma, ‘from scratch’ worden herdacht.
NO4MAD | architectuur sluit aan bij het structuralisme en brutalisme van de tachtiger jaren, maar met een grotere aandacht voor de materialiteit van natuurlijke dingen ; hun eigenschappen, hun patina, hun littekens, met grotere aandacht voor de kwetsbare genius loci.
NO4MAD denkt dat duurzaamheid in eerste plaats wordt gerealiseerd door de mens die niet wordt gereduceerd tot gebruiker en verbruiker. Zij wil de ‘Empty Space’*, en de nood(zaak) daartoe, herdefiniëren. Aanwezig maken, deelbaar maken, tijd maken.
* Een popenhuis (A Doll’s House), Hennrik Ibsen 1879
* The Empty Space: A Book About the Theatre: Deadly, Holy, Rough, Immediate, Peter Brook /Penguin, London 1968